Non hai esperanza. A derradeira luz do día doura o cuarto e a saudade invade toda lembranza. A escrita faise automática e electrónica. Nada fica daquel pasado feliz que parecía interminábel. Agora estás na cama e miras o teito. Proxectas nel o filme da túa vida. Poucos efectos dixitais e mal final. Non hai esperanza.