Quereriamos un bosque, un carballo, unha estrela. Pero temos un Plan Forestal, un monocultivo alóctono e polígonos. Industrias de enclave e sectores produtivos e extractivos infradimensionados á mantenta. Co capitalismo en fase especulativa o único que pode incrementarse exponencialmente é o número de poetas.

Resulta ridículo o desexo bosque-carballo-estrela. Resulto ridículo eu-poeta. Estrela. Castiñeiro.