Extinción

• sectoresdefogo

O poema extínguese automático cando desemboca no mar

Cando o verso fica na punta da lingua

e xa non hai máis beixos.

 

Deixar unha resposta

introduce os teu datos ou preme nunha das iconas:

Gravatar
Logotipo de WordPress.com

Estás a comentar desde a túa conta de WordPress.com. ( Sair /  Cambiar )

Facebook photo

Estás a comentar desde a túa conta de Facebook. ( Sair /  Cambiar )

Cancelar

Conectando a %s